Man, man, man, ik ben het beu zeg. ⠀
⠀
Zo ineens. Ken je dat, dat je lekker aan het eten bent en ineens zoiets hebt van ‘Oeps, ik heb teveel gegeten!’, en dan de rest van de avond stilletjes op de bank ligt om je maag niet te veel in de weg te laten zitten? Nou, zo voel ik me dus nu, ik ben corona zat. Super zat. En ik lig ook stilletjes op de bank omdat ik teveel kaas gegeten heb, daarom was de metafoor niet ver te zoeken. Ik ben het zat dat er geen perspectief is; ik ben het zat dat de dagen zó in elkaar overlopen dat ik vandaag oprecht verbaasd was dat het woensdag is, ondanks dat ik er een dag werk op had zitten en ik ben mezelf zat. Mezelf die elke ochtend uit bed rolt, een blokje om loopt, twee kleine broodjes in de oven doet en haar laptop na werktijd omtovert tot een Netflix/Youtube/Social media-apparaat. ⠀
⠀
Op dit soort momenten denk ik aan alle mensen die het lastiger hebben en beseft mijn hoofd hoe dankbaar ik mag zijn voor alles wat ik heb, maar doet mijn lijf niet mee. Mijn lijf ligt voor ⠀
pampus op de bank en lijkt sarcastisch te seinen: ‘Ja, ja, mooi die ‘positieve gedachten’. Ga nog even een zelfhulpboek lezen ofzo, nerd.’ In plaats daarvan eet ik me nog een klein beetje misselijker aan de blokjes kaas en weet dat er morgen weer een dag is. ⠀
⠀
De lockdown lijkt het magische vermogen te hebben om af en toe ineens super deprimerend te zijn en de dag erna weer allerlei nieuwe ideeën, projectjes en inspiratie te brengen. Dus wacht ik rustig af tot morgen (of overmorgen).⠀
⠀
En anders is er gelukkig nog kaas.