Lieve lezer, ⠀ Nu de dagen wat korter worden en mijn relatie met mijn pyjamabroek mogelijk wat te hecht, doe ik hard mijn best om op tijd uit bed te komen en toch tenminste eenmaal per dag het zonlicht ‘van dichtbij’ te zien. Dit ging me tot voor kort niet zo goed af, want - laten we eerlijk zijn - een warm en knus bed is maar marginaal minder prettig dan hoe de Boeddha zich moet hebben gevoeld toen hij verlichting bereikte. Het is me echter gelukt om de laatste twee weken uit bed te komen wanneer de wekker ging door één tip, zo simpel dat je het zelfs in een slaperige toestand voor elkaar kunt krijgen. Het heet de ‘5-second-rule’:
If you have an instinct to act on a goal, you must physically move within 5 seconds or your brain will kill it.
Dus: je telt van vijf terug naar één en dan sta je op. Door terug te tellen, heb je geen tijd om redenen te bedenken waarom je het niet zou doen of om te gaan twijfelen.
Mel Robbins heeft een boek hierover geschreven waarin ze uitlegt wat er in je brein gebeurt, moeilijke neuroscience-woorden gebruikt en legio succesverhalen vertelt van mensen die door die ene regel praktisch superhelden zijn geworden, maar dat maakt me eigenlijk niet zoveel uit.
Het werkt!
Noem me ‘gullible’ (al is het maar omdat dat woord zo geinig klinkt), maar het heeft mij - degene die het bed in de ochtend in alle ernst vergeleek met Nirvana - zover gekregen om ‘s ochtend op te staan wanneer de wekker gaat. ⠀
Mocht je dit ook willen uitproberen, laat me dan vooral weten of het werkt! Zo ontdek ik of goedgelovigheid een vereiste bleek te zijn om deze regel succesvol toe te passen.⠀ ⠀ 5-4-3-2-1