Lieve lezer,⠀
⠀
Eerder schreef ik over de schadelijkheid van minachting. Maar wat als je de geminachte bent? Als iemand één mondhoek omhoog trekt in een sarcastische grijns en grinnikend van haat retorische vragen aan je stelt.
⠀
Pas zag ik interviewer op tv een man precies zo benaderen. Ik voelde een golf van woede en verontwaardiging opkomen. Nee, meer nog dan dat; toen ik me inleefde in de man die ongemakkelijk en verexcuserend antwoord gaf op vragen van de briezende dame, voelde ik de behoefte om wraak te nemen.⠀
⠀
Wanneer iemand met minachting tegen me praat, ervaar ik een monsterkater-veroorzakende cocktail van vernedering, wanhoop en woede. Alsof ik in een onderpositie word geplaatst waar ik zo snel mogelijk uit wil krabbelen, al is het maar door die ander mee het dal in te trekken. ‘Oh ja? Jij meent dat je zo tegen me mag praten? Ik zal je eens laten zien hoe dat voelt!’.⠀
⠀
Deze tit-for-tat levert de nodige rotzooi en wederzijdse krenking op, dus ik ben eens op zoek gegaan naar alternatieven. Zo kwam ik terecht bij psycholoog Alfred Adler. Hij beschrijft het principe van ‘separation of tasks’; je dient te onderscheiden wat jouw taak is en wat die van de ander. In het geval van communicatie is het mijn taak om respect te tonen, omdat dat is wat mijn moreel kompas juist vindt. Dit is hoe ver mijn invloed gaat. Wanneer ik gezag probeer uit te oefenen over de taak van een ander (leuk gevonden worden, respect krijgen) geeft dat stress, omdat dat buiten mijn macht ligt. ⠀
⠀
Iedereen is volgens Adler in de kern op zoek naar respect en liefde, maar vaak wachten we op de ander om het eerst te geven. De verdeling van taken leert ons zelfredzaamheid. Wil je meer respect? Geef meer respect. Wil je gehoord worden? Luister dieper. Dit zorgt er niet per se voor dat je het terugkrijgt, maar wel dat je het aan jezelf geeft.⠀
⠀
Het doel van dit stukje is geenszins een moreel betoog en zelfs geen waarheidsvinding. Het is een zoektocht naar hoe we ons kunnen verhouden tot de buitenwereld op een manier die ons zo weinig mogelijk schaadt en die geen vergelding oproept. De kern: geef respect, ongeacht wat je ontvangt. Niet omdat het goed is, maar omdat het goed voor jou is.